- Katılım
- Ocak 16, 2025
- Mesajlar
- 282,295
- Tepkime puanı
- 0
Semra GÜLTEKİN
Ah şu büyükler! Gözleriyle görmedikleri şeylere pek inanmazlar. Küçüklerin söylediklerini umursamadıkları çoktur. Gece, yatakta, hele tam da uyku öncesi... Uyumamak için uydurulmuş bahanelerdir çoğu onlara göre. Ama küçükler için bu "bahane"ler çok, çok önemli olabilir.
İnci, "Ayı sesi mi o?" dediğinde annesinin ve babasının verdiği tepki, duyduğu sesin gerçekten de bir ayı sesi olduğuna ikna eder onu. Büyükler “yok” diyorsa kesin “var”dır! Üstelik ses çok yakından gelmektedir: yaşadığı evin çatı katından. Hatta sadece tek bir ayı başını uzattığında, o kadar kendinden emin bir şekilde "Kardeşin nerede?" diye sorar ki duvarın ötesini gören gözleri, işiten kulakları olduğuna inanabilirsiniz. Tabii bir de elinde ayıların doğal yaşamıyla ilgili bir kitap var. Gerçi biliyorsunuz, bu kitapları da yetişkinler yazıyor. Ve içinde her zaman doğru bilgiler olmayabiliyor. Örneğin ayıların çatı katında yaşadığına dair bir bilgi yok bu kitapta. Ah büyükler…
Ayı neden mi gelmiş? Uykuya dalmakta zorlanan kardeşine okumak için bir kitap istemeye. Konuya uygun, derin uykular, tatlı rüyalar hakkında olması çok mühim. İnci, küçük ayıya uygun tüm kitapları serer ortaya. Büyük ayı dinlenedursun küçük ayı resimlere dalar gider, İnci de okumaya. Ve bingo! "Sizin derhal kış uykusuna yatmanız gerekiyor."
Tüm reçeteyi sıralar. Ayılar çoğunu yapmış aslında. Meyveler, sebzeler, petek petek ballar, sütler, yapraklardan yorganlar... Yok, tık yok, gram uyku yok! Son çare masallara başvurmaya karar vermişler. Masal üstüne masal okur İnci ama nafile. Şikâyetler, istekler havada uçuşur. Ama bir tanesi var ki İnci’yi hemen harekete geçirir. “Uyuyamıyoruz. Çok sıcak!”
O zaman uyku için daha soğuk bir yere gitmeli değil mi? Soğuk demek, kar demek. En çok kar nerede var? Kutuplarda. Harita üzerinde ufak bir hesaplama sonrası daha yakın olduğu için istikamet Kuzey Kutbu!
Sadece bir gecede, Kuzey Kutbu’na gitmiş olabilirler mi? Biraz daha geriye saralım. Ayılar gerçekten var mıydı yoksa hepsi İnci’nin hayal gücünün ürünü müydü?
“Penguen sesi mi o?”
Yazar Şener Şükrü Yiğitler’in Günışığı Kitaplığı’ndan çıkan sevimli kitabı Derin Uykular Tatlı Rüyalar, yüksek hava sıcaklıkları yüzünden kış uykusuna yatamayan ayıların durumuna sevimli, muzip bir anlatı ile dikkat çekiyor. Büyükler ve küçükler arasındaki ilişki, kitapların gücü ve yol göstericiliği, küçük bir kızın yardımseverliğiyle sıra dışı bir arkadaşlığın, büyülü bir yolculuğun hikâyesi de diyebiliriz. İllüstratör Büşra Kaygın Gafarov enfes çizimleri, esprili dokunuşları ve sıcacık renk paletiyle okurun ilgisini yakalamayı başarıyor.
Ayılara ne olduğunu merak ediyorsunuz, biliyorum. Orası da hepimiz için minik bir sürpriz olsun.
DERİN UYKULAR TATLI RÜYALAR
Şener Şükrü Yiğitler
Resimleyen: Büşra Kaygın Gafa
Günışığı Kitaplığı, 2025
Ah şu büyükler! Gözleriyle görmedikleri şeylere pek inanmazlar. Küçüklerin söylediklerini umursamadıkları çoktur. Gece, yatakta, hele tam da uyku öncesi... Uyumamak için uydurulmuş bahanelerdir çoğu onlara göre. Ama küçükler için bu "bahane"ler çok, çok önemli olabilir.
İnci, "Ayı sesi mi o?" dediğinde annesinin ve babasının verdiği tepki, duyduğu sesin gerçekten de bir ayı sesi olduğuna ikna eder onu. Büyükler “yok” diyorsa kesin “var”dır! Üstelik ses çok yakından gelmektedir: yaşadığı evin çatı katından. Hatta sadece tek bir ayı başını uzattığında, o kadar kendinden emin bir şekilde "Kardeşin nerede?" diye sorar ki duvarın ötesini gören gözleri, işiten kulakları olduğuna inanabilirsiniz. Tabii bir de elinde ayıların doğal yaşamıyla ilgili bir kitap var. Gerçi biliyorsunuz, bu kitapları da yetişkinler yazıyor. Ve içinde her zaman doğru bilgiler olmayabiliyor. Örneğin ayıların çatı katında yaşadığına dair bir bilgi yok bu kitapta. Ah büyükler…
Ayı neden mi gelmiş? Uykuya dalmakta zorlanan kardeşine okumak için bir kitap istemeye. Konuya uygun, derin uykular, tatlı rüyalar hakkında olması çok mühim. İnci, küçük ayıya uygun tüm kitapları serer ortaya. Büyük ayı dinlenedursun küçük ayı resimlere dalar gider, İnci de okumaya. Ve bingo! "Sizin derhal kış uykusuna yatmanız gerekiyor."
Tüm reçeteyi sıralar. Ayılar çoğunu yapmış aslında. Meyveler, sebzeler, petek petek ballar, sütler, yapraklardan yorganlar... Yok, tık yok, gram uyku yok! Son çare masallara başvurmaya karar vermişler. Masal üstüne masal okur İnci ama nafile. Şikâyetler, istekler havada uçuşur. Ama bir tanesi var ki İnci’yi hemen harekete geçirir. “Uyuyamıyoruz. Çok sıcak!”
O zaman uyku için daha soğuk bir yere gitmeli değil mi? Soğuk demek, kar demek. En çok kar nerede var? Kutuplarda. Harita üzerinde ufak bir hesaplama sonrası daha yakın olduğu için istikamet Kuzey Kutbu!
Sadece bir gecede, Kuzey Kutbu’na gitmiş olabilirler mi? Biraz daha geriye saralım. Ayılar gerçekten var mıydı yoksa hepsi İnci’nin hayal gücünün ürünü müydü?
“Penguen sesi mi o?”
Yazar Şener Şükrü Yiğitler’in Günışığı Kitaplığı’ndan çıkan sevimli kitabı Derin Uykular Tatlı Rüyalar, yüksek hava sıcaklıkları yüzünden kış uykusuna yatamayan ayıların durumuna sevimli, muzip bir anlatı ile dikkat çekiyor. Büyükler ve küçükler arasındaki ilişki, kitapların gücü ve yol göstericiliği, küçük bir kızın yardımseverliğiyle sıra dışı bir arkadaşlığın, büyülü bir yolculuğun hikâyesi de diyebiliriz. İllüstratör Büşra Kaygın Gafarov enfes çizimleri, esprili dokunuşları ve sıcacık renk paletiyle okurun ilgisini yakalamayı başarıyor.
Ayılara ne olduğunu merak ediyorsunuz, biliyorum. Orası da hepimiz için minik bir sürpriz olsun.
DERİN UYKULAR TATLI RÜYALAR
Şener Şükrü Yiğitler
Resimleyen: Büşra Kaygın Gafa
Günışığı Kitaplığı, 2025